10 jaar lang gaf ik samen met Hanneke mijn vrouw, trainingen in ons bedrijf Zumaya. Bij de start van de dag en na elke pauze gedurende een trainingsdag, draaiden we “Le Spente Stelle’ van Emma Chapplin. Een prachtig nummer, gezongen met een prachtige stem. ik heb het zeker een paar honderd keer gehoord. En was dan net als de cursisten  klaar om samen mooie ervaringen te maken. luister zelf maar eens hier

Een tip van mijn zoon Teun. Loyle Carner is een Engelse rapper die eigenlijk Benjamin Gerard Coyle-Larner heet. Op zijn album Not Waving, But Drowning staat een prachtige gesproken ode van zijn moeder Jean Coyle-Larner aan haar zoon. Luister hier naar Dear Ben

“In de kapel moet je je gedragen als tijdens de recreatie: ontspannen. En tijdens de recreatie zoals in de kapel: waardig” Een van de fraaie wijsheden waar dit boekje vol mee staat.

Dit boekje, dat de dagelijkse praktijk van de Benedictijnse filosofie bespreekt, is een van de weinige boeken waar ik elk jaar wel iets uit lees. En elke keer weer inspirerend en voedend. De toon is warm, wijs en bescheiden. Piecemeal spiritueel verbetermanagenment las ik ergens. Maar dan wel heel aards en zeer praktisch.

DeWitt Godfrey is een Amerikaanse beeldhouwer. Ik vind zijn sculpturen of installaties prachtig. Het zware roestige metaal toont zich flexibel en buigzaam, en voegt zich in de omgeving. Dat vind ik ontroerend mooi. Op veel plaatsen in de wereld is zijn werk te zien. In parken en straatjes bijvoorbeeld. Op youtube zijn diverse filmpjes en ook een interview met hem te vinden. Hier vind je meer voorbeelden van zijn werk.

In de zomer van 1982 kwam ik na maanden fietsen aan in Madrid. Daar zocht ik het Sorollamuseum op, getipt door een vriend. Misschien kwam het door de vele eenzame momenten, de fysieke inspanning of het naar binnen kijken tijdens het fietsen, maar ik voelde me mentaal schoon, fysiek ijzersterk en nogal sensitief. In die plezierige staat liep ik het museum binnen en moest ik huilen van ontroering. Wat een prachtige schilderijen. En wat een prachtig gebruik van licht. Erg fijn dat ik juist toen kennismaakte met zijn werk. Het is een ervaring die me altijd is bijgebleven.

Ga eens kijken als je in Madrid bent. Of deze zomer (2023) in Valencia waar Sorolla geboren is en nu zijn 100e sterfdag wordt herdacht met veel tentoonstellingen.

Ik heb de muziek van Nick Cave pas een paar jaar geleden ontdekt. Intens, creatief, morbide en liefdevol vind ik zijn liedjes. Een paar maanden terug kwam ik erachter dat hij met zijn ‘Red Hand files’ online vragen beantwoordt over van alles en nog wat. Zeer persoonlijke dingen vaak, waar hij open en eerlijk op reageert. Dat doet hij in dit boek ook. Hij spreekt vrijuit en openhartig over zijn getroebleerde verleden, de dood van zijn zoon (inmiddels is nog een kind van hem overleden), het proces van muziek maken en zijn vorm van religieus besef. En nog veel meer. Een bijzondere man.

Dit is een dierbare foto. Ik maakte hem in de zomer van 2017 aan de kust, iets ten noorden van Napels. Het zand was gloeiend heet en ik verbrandde mijn voeten. Maar ik moest hem maken. Aanleggen en afdrukken dus. En ik vind hem de moeite waard!